Over Peter

Op school

Na de middelbare school ben ik HTS-elektrotechniek gaan doen in Den Bosch. Daar kreeg ik een kamer op korte loopafstand van mijn school. Samen met andere studenten uit het huis voerden we dagelijks na het eten boeiende gesprekken over allerlei onderwerpen.
Ik had goede vrienden en deed aan biljarten. Wel zag ik de betrekkelijkheid van materiële dingen. "Een mooie nieuwe droomauto eindigt hoogstwaarschijnlijk op de schroothoop."

In die tijd had ik te lang gelopen op mijn oude schoenen en kon ik maar niet wennen aan mijn nieuwe schoenen. Ik woonde dicht bij de school en diverse winkels. Maar toch gebeurde het een keer dat ik ongeveer 10 meter van mijn studentenhuis op de stoep in elkaar zakte, omdat ik geen stap meer kon zetten. Gewoon helemaal leeggelopen …
Terwijl ik ongeveer 50 meter daarvoor nog even op een muurtje had zitten rusten. Dat muurtje was mijn vaste tussenstop/rustplek op weg van school naar mijn kamer. Ook het traplopen werd nog moeilijker.

Innerlijke nood

Scholen selecteren je niet op je lichamelijke capaciteiten. Maar zou dat wel gaan gebeuren als ik zou gaan solliciteren voor een baan?
Er groeide een angst in mij dat ik na de voltooiing van mijn school geen werk zou krijgen. Dat botste met mijn verlangen om een werkend lid van de maatschappij te willen zijn. Ik wilde een zinvol leven. Slapeloze nachten volgden.

In een nacht dat ik weer niet kon slapen, riep ik vanuit het diepst van mijn hart: "GOD HELP MIJ!"
Er gebeurde iets heel aparts. Ik voelde een bijzondere vrede in mijn slaapkamer komen en ervoer dat God er was en op mijn noodkreet reageerde.
Ik was van huis uit wel gewend om naar de kerk te gaan, maar was onbekend met God persoonlijk kennen. En het geloof was tot dan toe ook geen innerlijke krachtbron voor me geweest.

Kort daarna kwam een klasgenoot bij me theedrinken en hij vertelde me van zijn geloof in Jezus. Hij bad met mij en stimuleerde me om in het Nieuwe Testament te lezen en te bidden tot Jezus.
In april 1982 nam hij me mee naar een grote bijeenkomst in de Irenehal in Utrecht waar Joni Eareckson sprak. Bij een ongelukkige duik in water had Joni een dwarslaesie opgelopen en was ze verlamd geraakt vanaf haar nek naar beneden. In haar nood had ze God gezocht en gevonden en haar leven bloeide als gevolg daarvan op. Wat ze die avond vertelde, hoe ze dat deed en de zelfgemaakte liederen die ze zong, raakten mijn hart. Het gaf me hoop. Als God haar leven zinvol en waardevol kon maken, dan kan Hij dat ook voor mij doen.

Zoekend geloof

Ik begon tot Jezus te bidden en te lezen in de evangeliën in het Nieuwe Testament. Ik merkte regelmatig dat God door de Bijbel tot me sprak.
Een van de Bijbelteksten die me kracht gaven was: U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: Hij geeft u met de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan (1 Korintiërs 10:13).
Deze tekst gaf me vertrouwen voor de toekomst. Wat ik in mijn leven ook nog tegen ga komen, God is erbij om me te helpen en oplossingen te geven.

God verhoorde diverse gebeden, en toonde daarin dat Hij bestond. Hij gaf me rust bij proefwerken. Alle klasgenoten voor wie ik bad dat ze mochten slagen, slaagden ook, ook degenen die er slecht voor stonden.
Bij een bijeenkomst werd voor me gebeden dat de Heilige Geest me zou vervullen. Dat gebeurde en een van de gevolgen was een blijvende innerlijke blijdschap.

Dromen vervuld

Na mijn opleiding kreeg ik op een bijzondere wijze een baan. Met voldoening werkte ik bijna vijf jaar als technisch assistent voor NLO/PTH. Daarna deed ik thuis nog ruim zes jaar programmeer- en vertaalwerk voor PTH Contract.

Zeven jaar bad ik voor een vrouw en ik kreeg een schat van een vrouw, een weduwe met twee zonen. Voor haar heb ik God inmiddels veel vaker gedankt dan ik destijds heb gebeden om een vrouw. We vullen elkaar heel goed aan en verrijken elkaars leven.
Samen kregen we nog drie zonen erbij, die intussen ook zijn uitgevlogen en op eigen benen staan. Heel dankbaar zijn we ook voor inmiddels vier kleinkinderen die leven en blijdschap brengen.

Een paar jaar na ons trouwen werd ik gevraagd om deel te worden van het leidersteam van Evangelische Gemeente ‘De Lichtstad’ in Eindhoven. Dat heb ik bijna 25 jaar mogen doen tot eind 2018. Sindsdien richten Irene en ik ons meer op Asten en omgeving.

Mijn huidige leven

Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn in mijn leven. Sinds een valpartij in 1995 kan ik niet meer lopen. Ook ben ik een jaar overwerkt geweest. In dat jaar was er ook ruimte voor een stuk innerlijk herstel.

Mijn lichaam probeer ik al veel jaren op sterkte te houden door tweemaal per week te zwemmen en dagelijkse oefeningen (o.a. met behulp van een statafel, trapnaaimachine, boksbal, ..). Eenmaal per week heb ik fysiotherapie. Maar desondanks zie ik als ik terugkijk dat ik langzaamaan kracht en functies inlever.

Mijn ervaring van de afgelopen 40 jaar is dezelfde als waar Joni Eareckson over vertelde in 1982. God heeft ondanks mijn handicap mijn leven zinvol en waardevol gemaakt, steeds een weg voor me gebaand en me tot zegen voor anderen doen zijn. Hij geeft me hulp en hoop voor nu en een bijzonder vooruitzicht in de toekomst; in de hemel zal ik Hem zien en een gezond lichaam hebben!

Zelfbedachte hulpmiddelen

In 1995 werd ik rolstoelafhankelijk. Daardoor ‘liep’ ik tegen problemen aan en begon ik oplossingen te bedenken om het leven makkelijker voor me te maken. Wie niet sterk is moet slim zijn … en hulpmiddelen bedenken.

Toen ik in de rolstoel kwam te zitten, hebben we in en rond ons huis ook de nodige dingen verplaatst. Bijvoorbeeld in de keukenkast staan veelgebruikte voorwerpen op een hoogte waar ik bij kan; zo ook in de klerenkast, woonkamer, etc. Verder hebben we toen ook meubels verplaatst, opdat ik er met de rolstoel beter bij kan.

In de afgelopen jaren heb ik allerlei hulpmiddelen bedacht en gemaakt, veel daarvan met materiaal dat ik had liggen. Een aantal van deze hulpmiddelen gebruik ik niet meer omdat ik bijvoorbeeld niet meer boven kom. Ik heb ze er toch bij laten staan, omdat ze voor anderen behulpzaam kunnen zijn.

Hier vind je een overzicht van de zelfbedachte hulpmiddelen en oplossingen die ik gebruikt heb of nog gebruik.

Interview bij radio Siris

‘De platenkast van … Peter Swinkels’ (57 min.)

In 2012 werd ik gevraagd om deel te nemen aan het Siris radioprogramma ‘De platenkast van … ’. Daarin werd ik geïnterviewd en kon ik 'platen' aandragen voor de muzikale omlijsting.

Opnamen van dit Siris radioprogramma kun je hier beluisteren.